Sayfa(149-154): | |||
   Nursun, nur çıkan nurlu dağında, Bülbül öter bahçesinde bağında, Tozu olsak onun pâk ayağında, Ey rahmet-i alem cilvesi Risaletü'n-Nur! Dertlere dermansın, mahbub-u cansın, Hem câmi-ül Esma vel'Kur'ansın, Hem de nur-u Hakdan bize ihsansın Ey bir rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur! Bu âlemde medde değil bir özsün, Her zerreden bakan bütün bir gözsün, Kâinatı hayran eden bütün bir yüzsün, Ey misâl-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur! Asl-ı evvelisin balın, şekerin, Deryasısın cümle ilmin, hünerin, Gelmedi cihana böyle eser benzerin, Ey mir'at-ı rahmet-i âlem Risalet'ün-Nur! Sen aylardan, güneşlerden üstünsün, Nihaetsiz, sonu gelmez bütünsün, Nur cemâlin bütün bütün görünsün, Ey mazhar-ı rahmet-i Risaletü'n-Nur! Boyun büküp acı acı melerdik, Gözyaşını kanlar ile silerdik, Görsek diye seni Hak'tan dilerdik, Ey bir temsil-i rahmet-i âlem Risaletü'n Nur! Çünki sensin, bu asırda Rahmete'n-lil'aleminin cilvesi, Çünki sensin şimdi Şefiu'l-Müznibin'in varisi, Ağisna yâ ğıyase'l-müstağîsîn Ey şu'le-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur! Şifa bulsun şimdi biraz yaramız, Revaç bulsun, geçmez olan paramız, Saç nurunu, aka dönsün karamız Ey ziyâ-yı rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur! Kelimenin manası için üzerini çift tıklayınız. | |||
